İngilizcede bir temel cümlenin subject ya da object’ini nitelemek için kullanılan yapılara Relative Clause (Adjective Clause) denir. Bu yapılar niteledikeri subject ve object’in ya da bu subject ve object’e bağlı olan preposition’ın sağ tarafında bulunur.

Relative Clauses & Noun Clauses
Relative Clause’larda kullanılan who, whom, which, when, where, why, whose ve that gibi Relative Pronoun’lar Noun Clause’larda da kullanıldığı için bu iki yapı birbirine benzemektedir; ancak Noun Clause’lar ismin yerine kullanılırken Relative Clause’lar ismi nitelemek için kullanılır. Bir Noun Clause cümlesi temel cümleden çıkartılırsa, o temel cümlenin özne ya da nesnesi çıkartılmış olur. Bu yüzden o cümlenin temel ögelerinden birisi eksilmiş olur.

• That he talks to his wife rarely is strange.
          Subject(Noun Clause)
• He prophesied that one day man would travel to Mars.
                                      Object(Noun Clause)

Ama eğer bir temel cümleden Relative Clause cümlesi çıkartılırsa o temel cümlenin herhangi bir ögesi eksilmiş olmaz. Sadece daha önce nitelenmiş olan o özne ya da nesne nitelenmemiş olur.

• The soldiers who fought bravely won the victory.
     Subject        Relative Clause     Verb    Object
• The fans will congratulate the footballer who scored three goals.
   Subject           Verb             Object              Relative Clause

Relative Clause’lar kendi aralarında Defining Relative Clause ve Non-Defining Relative Clause olmak üzere ikiye ayrılır.
Defining Relative Clause’lar tanımlanmamış ve bilinmeyen isimleri niteler. Cümle içinde virgül’le ayrılmazlar.

• The man who watered the garden got tired. (virgül yok)

Non-Defining Relative Clause’lar zaten tanımlanmış, bilinen bir ismi niteler. Cümle içinde iki virgül arasına alınır.

• Tom, who watered the garden, got tired. (virgül var)

Not:
Non-Defining Relative Clause’lar hiç bir zaman that ile kullanılmaz. Başka bir deyişle virgülden sonra that gelmez.

 

Gramer notlarımızın bulunduğu Grammar Box kitabımızı incleyebilirsiniz.